برای من؟

بالش؟. . . . . . . . .نرم ترین و راحت ترینش برای شما.....من با تمام شب ها پیمان بی خوابی بسته ام.

غذا؟. . . . . . . . .لذیذترین ها شهد کامتان.....گرسنگیِ من، سیرِ سیر است.

نور؟.   . . . . . . .خورشید گرمای جانتان...............یخ دلم آب نشدنی است.

آب؟. . . . . . . . اقیانوس ها ارزانیتان..............من سال هاست سراب مینوشم.

همدم؟. . . . . . مهربان ترین ها مونستان باد............دمی نمانده تا همدمی بماند..

قلبم؟ . . . .  .تمام جسمم فدای جسمتان.............روحم مستاجر خوبی نیست..

نفس؟   . .  .  . . .آسمان هدیه ی  وجودتان.............سر ما را زیر آب  کردند...

خدا؟............برای من.

نگاهش برای من..میخواهم اشکم را ببیند..

رافتش برای من...میخواهم نبود محبت ها را جبران کنم.

غفرش برای من...میخواهم از غفلتم بگذرد.

امتحانش برای من...میخواهم فرصت تقرب پیدا کنم.

رضایش برای من....میخواهم  مرضیه شوم.

عقوبتش برای من....میخواهم به هر بهانه ای به من توجه کند.

پروردگاریش برای من....میخواهم در دامن خودش انسان شوم.

حسین(ع)اش برای من...میخواهم دردم را فراموش کنم.

زینب(س)اش برای من.....میخواهم صبر بیاموزم.

عباس(ع)اش برای من....میخواهم محتاجانه حاجت روا شوم.

رضا (ع)و مشهد الرضایش برای من.....میخواهم نگاهم را به ضریحش گره بزنم.

معصومه(س) اش برای من....میخواهم سرم را یتیم گونه روی پایش بگذارم و سیر گریه کنم.

قائم آل محمد(ص)(عج)اش برای من......می خواهم فریاد بزنم:به خدا یتیم نیستم. به خدا امام دارم....

دنیا ارزانیتان...حسبنا الله!

پ.ن:ناشیانه و بی دقت قلم زدم. ببخشید

خاطره شده درجمعه 89/9/5ساعت 5:48 عصربا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |