به نام پروردگار من.

باز هم در پی پستم. ولیکن نتوانم که نگارم.در این ذهن پر از ماسه و سیمان و ملاتم دگر واژه ندارم !!!
ماه رمضان است و دلم لک زده تا پست زنم باز..پستی که دهد مزه ی خرما و کمی بامیه و زولوبیا با کمی آبجوش...ویه کم لیمو هم روش.

..پستی که در آن عطر دعا باشد و بوی سحر و لحظه ی افطار ...شب قدر ...نگاه همه بیدار...
پستی که در آن عفو شود صفح و همه صفح شود غفرو خدا باز کند در به روی رحمت  و بی منت و مردم همه در نعمت و شیطان پر حسرت .
دلم لک زده تا پست منم روزه بگیرد. عطر رمضان را دهد و خوش خبری آرد و تبریک بگوید .

.آآآآآآه ای کاش که این ماه دلم را دل تاریک مرا خوب بشوید..
افسوس همه  حسرت و آه است و تلاش من تباه است.
بر سفره ی زیباو  پر از نعمت  الله، ازمن خبری نیست.
اشکم به روی گونه کی برد شده جاری ....از من اثری نیست.
نه روزه ی من روزه ی عشق است، نه طاعت من طاعت مقبول به درگاه...کشم آه.
پستم چه نچسب است و دلم غرق به غصه است و بغضم که شکسته است و این ذهن که بسته است و این روح که خسته است و...

..................................................

پی نگار:

عفو:بخشیدن گناه

صفح:نه تنها بخشیدن بلکه به روی طرف هم نیاوردن

غفر:میبخشد ... به روی خود نمی آورد و چیزی هم به گنه کار پاداش میدهدکه از صفات پروردگار و نهایت لطف است.

طاعاتتان قبول.
التماس دعا