جالبز بود

سلام
واقعا متنتون ارزشش را داشت که هرکسي وقت خودش را اختصاص به خواندن آن دهد.
واقعا متن به جا و صحيحي بود .بله واقعا هم همينطور است.
باتشکر

يه جايي نوشتم از تهران بدم مياد و حقيقتاً هم بدم مياد، دقيقاً به همين عواملي که فرمودين، البته يکمي چرب تر مخصوصا تو مورد دين که فکر مي کنم خيلي موارد ديگه هم مونده که بايد يا شايد(از مصدر شاييدن!) اشاره مي کردين!

يا رئوف

سلام عزيز

خب نميدونم چي بگم

ولي يه چند تا نکته هست :

1:با وجود اين همه روحاني در يک شهر کوچکي مانند قم نبايد تصوري غير اين رو داشت

2: فساد در اون شهر هم کم نيست فقط يکم قالبا متفاوتند

3: کلا جايي که حرم يکي از اوليا وبزرگان باشه مکان ارامشه :)

ولي من هنوز هم جز تهران جاي ديگه اي نميتونم زندگي کنم:(......ولي متنتون فوق العاده بود .آهنگ وبتون هم اشکم رو درآورد...........(آخه خيلي وقت بود نشنيده بودمش به خاطر همين هم ياد گذشته افتادم....)

من نزدمت عزيز دل فلفل نمکي . . . .

آإم عزيز دلشو که نمي زنه . . . .

مي زنه ؟

فقط يه دفاعيه بود

انتقاد نامه . . . . . شايد . . . . نمي دانم ::::

در کنار همه ي مرغ ها و غاز ها .

مي خواستم به عنوان يک تهراني نه چندان اصيل دفاع کنم .

دفاع کنم از شهري که در نگاه اول آلودگي از سر و رويش مي بارد .

تهراني که هر روز که مي گذرد خاکستري تر نه سياه تر مي شود .

در آن در روز روشن آدم مي کشند . در آن دزدي مي کنند .

بي مروتي هست .

نا جوانمردي هست .

اما در کنارش هستند کساني که مثل يک پاک کننده ي قوي عمل مي کنند .

خاصيت اسيدي ندارند . بازي هستند .

بازي نيسنتند . خاصيت بازي دارند .

کساني که چادرشان را محکم گرفته اند تا مبادا باد غفلت و ها و نسيان ها ببردش .

کساني که دنبال سميه بودن براي امام شان هستند در اين غربت

جوانمردي و مروت و دينداري .

هست اجتماعي به نام نماز جمعه در تهران .

که اگر هم نخواهي جو گيرش مي شوي . و پاگيرش .

مردمان با وفايي هستند در کنار همه ي بي فرهنگي ها و اختلاط ها.

زناني که تو از آن دم مي زني .

کار مي کنند براي آرمانشان . براي اعتقادشان .

با همان چادر که سفت چسبيده اند . از صبح تا شب کار مي کنند . در کنار مرداني که شايد اين روز ها گرگ برايشان دگر استعاره نباشد . واقعيت است .

زناني که اگر بگويي تا پاي شهادت مي روند .

زناني که صد مرد هم نمي تواند جلويشان راست شود .

مردي هست که اگر دلمان از اين همه سياهي گرفت پيشش برويم و سفره ي دلمان را

برايش باز کنيم و پشت سرش نمازي بخوانيم . و اشک بريزيم و انرژي بگيريم .

و بعد دوباره شروع کنيم .

آري اينجا همان تهران آلوده ي خودمان است .

و مردماني هستند در اين حوالي که پاي آرمانشان شعر ها مي سازند و

حماسه ها خلق مي کنند .

حماسه هاي که شايد گاهي وقت ها شاهنامه جلويش کم مي آورد .

اينجا تهران است .

باسلام و احترام وبلاگ بسيار جذاب شما برايم غافلگيرکننده بود وصف آن را شنيده بودم و امشب آن را ديدم و با اجازه شما آن را لينک به وبلاگم کردم. پيشنهاد مي کنم که از شعر بيشتر استفاده کنيد.

منتظر راهنمايي شما هستم.

چرا اينقدر بعضي مردم عشق تهران دارن؟من که هنوز نفهميدم

و علاوه بر آن.

تهران داراي همه مسائلي که عرض کرديد هست... ولي قم و اراک و شيراز و اصفهان و تبريز و مشهد هم ايضا!