...

اتفاقا دقيقا معني مرگ همينه...يکم روش فکر کنيد..

چقدر حرف زدم / از بس همدردي با نوشته داشتم نطقم باز شد

سلام ، وقتي کوچيک بودم عاشق ول خوردن توي خاک بودم ولي يه کم که بزرگتر شدم به خاطر اينکه چند سال پشت سرهم به خاطر فوت اقوام همش توي قبرستون ( از اين واژه خوشم نمياد ولي مجبورم استفاده کنم )بوديم ديگه نتونستم به خاک دست بزنم ولي خيلي به مرگ فکر ميکردم با نگراني واقعا جريان زندگي و مرگ با هم ادم رو بزرگ مي کنن .گذشت تا وقتي جنوب رفتم ، حالا وسوسه ي پيدا کردن يه قبر خالي و خوابيدن توي اون رهام نميکنه و هر وقت که ميخوام اروم بشم بايد برم قبرستان/ غسال خونه هم رفتم حس عجيبي داره ادمهايي که روزي با فخر روي زمين قدم ميزدند حالا ....

هر شب ميان مقبره ها راه مي روم
/ شايد هواي زيستنم را عوض کنم

سلام
من خيلي وقت تر ها مرده ام...
مرگ يعني وقتي که ناگهان تنها مي شوي....

آخ خدايا درسته خيلي گناه دارم، اما گناه دارم...

استادي داشتم که ميگفت به اندازه اي که حرم ميرويد به قبرستان هم برويد تا بتوانيد خودتان را درک کنيد، اينطور چيز ها ادم را پخته ميکند
............
البته من هيچ گاه حرف استاد را نفهميدم

هيچ حس ِ بد و غمگيني توي اين کلمات حس نميکنم
هيچ حس ِ بدي نسبت به مرگ ندارم
خوبه که فکر کنيم بهش...خيلي خوبه...

سلام.موفق باشيد

کاربر گرامي، سلام
در تاريخ يکشنبه 93 آبان 25 نوشته شما با عنوان اعتراف مي کنم برگزيده شده و در جايگاه پيوندها در مجله پارسي نامه قرار گرفته است. اميدواريم هميشه موفق باشيد