حالا براي عاقلي ام دردسر شدم
تا يک من باشم و يک شما . . .
اين قافله که راه افتاده ... مانده ام در جشن هم بايد براي مظلوميتش گريه کنم ... مانده ام کيست اين راه نجات که اين گونه سريع منزل به منزل مي رود
تا يک من و يک شما ، هيچ شود براي يک
قدري صبر کن ، کمي آب بردار ، دخترکان رسول را بياموز دويدن را
بياموز سر پنهان کردن را
آه مرگ چقدر گوارا شده اين روزها