خوبي و بدي، زشتي و زيبايي و... همه از عوالم دروني و فطري هستند. انسان فطرتا و ذاتا مي داند بدي چيست و خوبي كدام است. مي داند دروغ و راست چيستند. اين ذاتيات نياز به توضيحات ندارند. اين است كه انسان به ما هو انسان درك مي كند كه چقدر آدم است و چقدر نيست.
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه / چون نديدند حقيقت ره افسانه زدند
اين بيت حافظ را نوشتم كه بگويم مي دونم چي مي خواي بگي-شيطون!!