همينه ديگه!
بعد به من مي گي بي معرفت!
نچ نچ!
تازه اون موقعي که اين مطلب رو نوشتي همه خواب نبودن. خيليا بيدار بودن. خود من داشتم سعي مي کردن بيدار بمونم که واسه يه نفر نامه بنيوسم ولي خوابم برد. نامه هه هم نصفه وسط دفترم موند....
خيلي بده نامه ي آدم نصفه بمونه نه؟! و هيچ وقت به مقصد نرسه...
اووووووووووووووووف....