بنام خداوند اردیبهشت

وقتی چشمانم را باز کردم همه چیز برایم ناشناس بود. حتی مادرم را هم نمی شناختم . تنها چیزی که برایم آشنا می آمد بوی اردیبهشت بود. اردیبهشت بوی خدا را می داد.

اردیبهشت را دوست دارم. در اردیبهشت نیش گل ها تا بنا گوش باز میشود.باران نم نم میزند .. آفتاب ملیح می تابد. رنگین کمان به دنیا می آید.مثل من!

امسال با تمام وجود اردیبهشت را نفس کشیدم اردیبهشت امسال مرا19 ساله کرد. اما 19 سال برایم زیاد بود. بیمار شدم. قرار بود روز تولدم در بیمارستان بستری شوم. خدای اردیبهشت به من لبخند زد . حالم بهتر شد.

حالا خوبم ..امسال هم خدا برایم جشن تولد گرفته است. هوای بهاری ..زمین سبز..گلهای  سرخ...آفتاب ...رنگین کمان...نسیمی غرق عطر بهار...! 

این ماه ماه من است.

خاطره شده درپنج شنبه 89/2/23ساعت 9:25 صبحبا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |