دیوار دارد
یک عالمه دیوار
باشکوه و بلند
یک عالمه دیوار به ظاهر محکم که دوست داری به آنها تکیه بزنی و
هوووووووم...
نفس عمیق بکشی و زندگی کنی . . .
می آیی
تکیه میزنی و . . .
تمام بلندای دیوار ناگهان روی سرت آوار میشود
و تو میمانی زیر آوارِ تکیه گاه ِ خودت ...
دنیا را میگویم
زمینش سست است
ستون هایش هم
دیوار هایش هم ...
اصلا
آسمانش محکم تر از زمین است
آسمانش آوار شدنی نیست
هفت ستون دارد
به استقامت عرش خدا
به عظمت ملکوت
. . .
خدا انگار تکه هایی از آسمانش را روی زمین دنیا گذاشته
نه دیوارش سست است و نه ستونش شکستنی ...
مثلا همین حرم امام رئوف
مثلا همین دیوار های سنگی صحن انقلاب
مثلا همین ستونهای شبستان
مثلا
. . .
تا در حرمش بودم بی پناهی معنا نداشت . . .
الان اما . . .
دلم به دوبرگه ی میان مفاتیح خوش است
...
لا تخیبنی
و لاتردنی به غیر قضاء حاجتی ...
دلم خوش است ...
-----------------------------------------
همه میرن سفر خسته میشن
من رفتم سفر خستگیهام یادم رفت
حالا برگشتم باز دارم خسته میشم...
خسته از بی سفری ...
| Design By : Pichak |
