حراف جون خيلي قشنگ نوشتي، به نظر منم هردوشو ادامه بده.
يعني هم شعر بگو و هم درس بخون. تا ذوق نويسندگي درت زنده بمونه. منم موقعي كه دبيرستاني بودم خيلي مي نوشتم. كافي بود يه كاغذ سفيد و يه خودكار داشته باشم ظرف چند دقيقه همش پر ميشد از نثر و نظم. اونم به چه قشنگي. ولي وقتي ولش كردم و ديگه سراغش نرفتم اونم ديگه سراغم نيومد. حالام دارم زور ميزنم بلكه يه كم زندش كنم البته اگه بشه.
