شايد بر سر قبر بگويم که چه آرزوها همراهت آورده اي ، نه آرزو که آوردني نيست آرزو طلب کردني است نه اصلا انسان يک عمر زندگي مي کند تا آرزو کردن ياد بگيرد ، ببيند آرزو ها تا زماني که آرزو هستند قشنگند، حتي اگر مجنون مي رسيد ديگر کسي امروز از آنها نمي گفت چون ليلي آرزو بود و اين عشق ... اصلا نمي شود بي فلسفه نوشت مي خواهم از فلسفه بيرون ... اصلا انسان زندگي مي کند تا آرزو کردن ياد بگيرند م شنيده ام بعضي که اين راه طو لاني را 20 ساله نه 13 و چهارده ساله رفتند آخرش فقط دنبال او بودند... ميگفتند السلام عليک يا ابا عبدالله .... ميلاد امام زين العابدين مبارک... راستي صاحب قبر آرزويش چه بود؟