تا کنون شده است که بين اين که مدير خوبي نباشيد و يا مدير خوب داشته باشيد مخير شده باشيد؟! آيا در چنين شرايطي تکاپو و تنش و درگيري هاي مديريت را مي پذيريد يا آرامش داشتن زير سايه ي يک مدير مسئوليت پذير و وظيفه شناس را؟!

نبايد از حق گذشت که مديريت با توجه به اهميت و ارجحيت عقلانيت بر احساس، بر مردان اولويت دارد و اين توان با احکام الهي و فقهي مبني بر محول کردن وظايفي چون گرداندن چرخ اقتصادي خانواده (نفقه) و اذن ازدواج دختر و .... بر مرد نهادينه، شده است و البته در فطرت زنان نيز اين چنين است که ايشان ترجيح مي دهند به جاي داشتن يک شوهر فرمان بر و مديريت پذير (به اصطلاح زن ذليل)، شوهري داشته باشند که قابل اتکا و قابل اعتماد و البته مهربان باشد و اين خصوصيت براي تمام زنان وجود دارد و اينجاست که اين آيه به صورت جمع بيان مي شود و حرف کليت مردان و کليت زنان است تا هم مردان بر وظايف و تکاليف خود به خاطر توانايي هايي که دارند اطلاع داشته باشند و شانه از مسئوليت هاي خويش خالي نکنند و هم زنان مطابق فطرت خويش به دنبال شوهر کردن با مردان مسئوليت پذير باشند و به اين خصلت مردان احترام بگذارند و اينچنين زنان نيز ترغيب مي شوند مطابق فطرت و طبيعت خويش عمل کنند و به جنگ با فطرت الهي خويش نخيزند.