در هر نفسش زمان به هم مي ريزد
زير قدمش مکان به هم مي ريزد
مردي که به دست بسته او را بردند
يک جلوه کند جهان به هم مي ريزد
شعر ي از دوست عزيز و ارجمندم کاظم بهمني