سلام
واقعا نميدونم چي بگم که قابل اين پست باشه ...
شاهکار وبلاگي بود ...
يه شعر ناب گورخري!
اتفاقا اين روزگار هم گير کردنهاش مثل گورخر شده هم ÷يچ و تاب نقشش
رم کردن روزگار ما که ديگه از گورخر هم فراتر رفته شده مثل رم کردن بوفالوها!
اونوقت اين يوز بيچاره که دستش از گورخر بوفالو صفت کوتاه مونده زوم کرده روي خودم استخونامو ميشکنه فقط به جرم اينکه روزگارم گورخريم مثل بوفالو رمنده هست! تقاص گور + خربازي روزگارمم من انگار بايد پس بدم