در اصطلاح فلسفي علم بر دو گونه است : علم حضوري و علم حصولي . علم حضوري يعني علمي که عين واقعيت معلوم پيش عالم ( نفس يا ادراک کننده ديگري ) حاضر است و عالم شخصيت معلوم را مي يابد ، مانند علم نفس به ذات خود و حالات وجداني و ذهني خود .
علم حصولي يعني علمي که واقعيت معلوم پيش عالم حاضر نيست ، فقط مفهوم و تصويري از معلوم پيش عالم حاضر است ، مثل علم نفس به موجودات خارجي از قبيل زمين ، آسمان ، درخت ، انسانهاي ديگر ، اعضاي بدن خود شخص ادراک کننده .