سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

یک جور ِ خاص 

یک جور ِ خیلی خاص

چند بار خواستم توضیحش بدهم ها . . .اما نشد

یعنی نتوانستم


ببین

مثلا این :"من "

از این :

.

.

 .

"تو"

چهار نقطه فاصله دارد

خب؟

اما این :

مــــــــــ"تو"ــــــــن

میتوانی بگویی چقدر از هم فاصله دارند ؟

نمیتوانی

من تمام انگشت هایم را کنار هم ردیف کردم

اصلا پای هرچه انگشت بود را  وسط کشیدم . . .

حتی انگشتان پایم را . . .

نشد

نشد که فاصله مان را حساب کنم

. . .

یک جور ِ خاص

یک جور ِ خیلی خاصی

مـــــــــ"تو"ـــــــــن" و "تـــــــــــ"من" ــــــو

از هم فاصله داریم

و

. . . نداریم . . .

من "و" تو شاید فاصله مان همین "و" باشد

اصلا

من و تو شاید تفسیر ِ مه غلیظ ِ کوهستانیم

ابرهای در هم و برهمی

که ابهام, تمام ِ مرزهایشان را محو کرده است

من و تو شاید شبیه ِسر و صدای تو در توی گنجشک هاییم

که هیچ کدام متعلق ِ به هیچ "گنجشک"ی نیستیم

وقت ِ طلوع

بین ِ شاخه های زیتون رها میشویم و . . .

در یک ابهام ِ شیرین

تعلقمان را گم میکنیم

. . .

من و تو شاید

شخصیت های اصلی داستان ِ شقایقیم

مِهر  ِ بذر

در عمق ِ دل  ِ خاک

وصلتی به وساطت ِ باد

و همه شیفته ی این زندگی  ِ باد آورده اند

مسحور ِ همین شقایق ها

من و تو شاید

"من" و "تو " یی باشیم

که نه به لطافت ِ مه ِ کوهستانیم

نه به نشاط ِ صدای گنجشک ها

نه به دلنشینی ِ بذر و مهربانی ِ خاک

"من " و " تو"

فقط کمی شبیه آنهاییم

_ وقتی که فاصله مان  را نمیتوان اندازه گرفت _

حتی با تمام انگشت های دست

من و تو شاید

. . .

بگذریم

این روز ها

"شاید"

تمام  ِ متن هایم را پر کرده است

. . .  


خاطره شده درپنج شنبه 91/1/31ساعت 9:22 عصربا قلم تبسم بهار دل نگاشته ی شما( ) |


Design By : Pichak

جاوا اسکریپت